Zoals ik eerder heb aangegeven, hebben de hunks het al moeilijk genoeg. Ze zijn altijd degene die de eerste stappen moeten zetten. Wanneer ze dan ook alles voor mekaar krijgen, komt er een ander probleem naar voren. Zo perfect kan toch niet waar zijn? Er is vast iets mis met die jongen. Hij verbergt iets. Een perfecte hunk kan niet te vertrouwen zijn. Zo denken ze dat je nooit de waarheid spreekt. Een avondje uit gaan met alleen je vrienden is ook niet goed, want wie weet wat je van plan bent. Ze zeggen wel eens dat een ander woord voor liefde vertrouwen is. Waar is de liefde dan? Zij zal altijd blijven vragen stellen. Vragen die alleen maar bewijzen dat ze je niet vertrouwt.
En dan komt hier een volgende kwestie bij kijken. Ze willen altijd alles weten over je verleden. Wanneer je zo eerlijk genoeg bent om alles naar waarheid te vertellen, gaat het helemaal mis. Want iemand met zo'n verleden kan toch niet te vertrouwen zijn? Jij doet ontzettend goed je best om haar vertrouwen te winnen en zij maakt het telkens nog moeilijker voor je. Zo weten de hunks nooit wat het beste is dat ze kunnen doen. Liegen is nooit een optie, maar de waarheid vertellen brengt nog meer ellende met zich mee. Wat is dan de beste optie? Wij, vrouwen hebben altijd de neiging om er een spel van te maken, die jij moet kunnen spelen. 'Laat hem maar zijn best doen om zich te bewijzen'. Maar toch willen we een hunk, geen 'player'. En tegelijkertijd word jij gedwongen om het spel te spelen. Gelukkig is dat geen probleem voor jou. Zolang jij een perfecte hunk blijft, worden de regels toch door jou bepaalt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten